Life is not measured by the amounts of breath you take, but by the moments that take your breath away”
Zondag ochtend 13 april.
Toch om 10 voor half 11 besloten nog even naar de marathonlopers op de Erasmusbrug te gaan kijken.
We zochten een plekje op waar we het goed zouden zien.
De djembé muzikanten waren lekker op dreef.
Er waren veel opgewonden mensen naast en om me heen.
“Hup Roel en Menno” stond er op het aanmoedigingsbord van de twee dames naast me.
Iedereen in spanning en in afwachting van de eerste lopers.
Ik raakte uit balans en viel van stoeprand ??
Ik was verbaasd en begreep dit niet.
Even later gebeurde dit weer. ???
De helicopter was bijna boven de Erasmus brug.
De lopers kunnen er elk moment aankomen.
7 politie motoren, de NOS motor…
Plots werd ik overvallen door een schokgolf aan intenties
Breathtaking…..
Daar waren de lopers met hun intenties, hun passies, hun wilskracht, hoop, zweet, vreugde, pijn, angst en inzet…..
Alles in mij werd in beweging gezet.
Ik was diep geraakt en de tranen stroomden over mijn wangen.
Ik was onderdeel van een enorm geheel.
Dit ging niet alleen meer over een wedstrijd van 42 kilometer.
Momenten van totale verbondenheid openden mij.
Dankbaar, onthutst en geraakt fietste ik naar huis.
Bedank marathonlopers dit was groots.
P.S. de mooie spreuk bovenaan is van onze leraar Kahuna Abraham Kawaii.
Recente reacties